İzmit Körfezi üzerine yapılan asma köprünün halatı kopunca, kendini sorumlu tutan Japon mühendis intihar etti.
51 yaşındaki Kishi Ryoichi'nin hayatına son vermesinin üzerinden tam bir ay geçti.
Japon kültüründe bu gibi durumlarda harakiri yapmak bir onur meselesi.
Bizim anlamamız zor.
Hem cana kıymak en büyük günah; bu ciddi bir engel... Hem de kendini sorumlu tutmak gibi bir alışkanlığa sahip değilizdir.
Bütün işaretler bizi gösterse, bütün belgeler durumu ayan beyan ortaya koysa bile.
Bazıları nasıl bizim şehitlik hakkındaki yaklaşımımızı anlamakta zorlanıyorsa, biz de Japonların onur meselesi gördüğü durumları kavrayamayız.
*
Geçen sene Soma faciası yaşandı, malûm.
Birkaç gün önce de dava görülmeye başlandı.
301 madencinin hayatını kaybettiği tarihimizin en büyük faciasının mahkemesi görülürken, şirket sahibi nasıl bir savunma yaptı?
“En fazla mağdur olan biziz...”
*
Tarihe geçen bir kaza, tarihe geçen bir savunma anlayışı.
301 maden işçisi, toprağın 800 metre altında can teslim etmiş, şirket sahibi en çok kendilerinin mağdur olduğunu söylüyor.
Ayıp desek, az gelecek.
Günah desek, belli ki vız gelecek.
Dudak uçuklatan bir söz bu.
Akılları durduran bir söz.
İnsaf nerede, vicdan nerede diye yedi iklim dört bucağı arattıran bir söz.
Köprü halatı bir ay geç kopsaydı ve Japon mühendis, Soma davasındaki o savunmayı görseydi ne yapardı hep merak edeceğim.
*
Bu arada bir hususa dikkat çekmek gerek.
“İzmit Körfezi Geçiş Köprüsü” gibi bir ibare yer alıyor haber metinlerinde.
Bütün köprüler zaten geçiş için yapılmaz mı?
Geçilmeyecekse niye köprü yapılsın?
Dolayısıyla isimdeki o kelime sırıtıyor.
*
Bir olaya bakış, kişinin durumuna göre değişiyor.
Genç birinin bakışıyla bir çocuğun aynı olaya bakışı çok farklıdır.
İhtiyar birinin değerlendirmesi ise bambaşkadır.
İnsanın bulunduğu yer, bulunduğu yaş, tecrübe, hissiyat bakış açısını etkiler.
Bir işçinin bakışı ile patronun bakışı da benzemez birbirine.
Cinsiyet farkı da bazen etkili olur.
*
Aynı olaya aynı kişi çocukken başka, gençken başka, yaşlıyken başka türlü bakar.
Yalnızca olay değil, bir ağaca, bir ormana, bir göle, bir köprüye, bir manzaraya, bir makineye, vasıtaya vs. bakış da değişir.
Hem kişiden kişiye, hem zamandan zamana.
O kadar farklı şey görüyoruz ki aynı şeye bakıp...
Hal böyleyken, bazen birbirimizle nasıl anlaşabiliyoruz diye şaşıyorum.
Belki de anlaşamıyoruz.
Belki de o yüzden bunca patırtı, bunca çatışma.
*
Bir konu hakkında muhalefetteyken başka, iktidardayken başka türlü bakan ve birbirinin tam zıddı beyanda bulunan siyasetçilerin durumuna da az buçuk açıklık getirmiş mi olduk ne?
Öyle bile olsa, hak verdiğimiz anlamına gelmesin.
#İzmit Körfezi Geçiş Köprüsü
#seçimler
#Japon mühendis
9 yıl önce
En fazla mağdur olan biziz dedi Soma patronu
Galatasaray ocakta da düzelmez!
İkiyüzlü dünyanın 200 günü
Garson nereye baksın?
İnsafsız takas!
Erdoğan’ı/AK Parti’yi Kürtsüz bırakma operasyonu…
